ประวัติและความสำคัญของ Alcaides ในไอบีเรียยุคกลาง

Alcaides (สะกดว่า alcaides หรือ alcaidess) เป็นคำโบราณที่ใช้ในสเปนยุคกลางและโปรตุเกสเพื่ออ้างถึงขุนนางหรืออัศวินระดับสูงที่ทำหน้าที่เป็นผู้ว่าการหรือปราสาทของปราสาทหรือเมืองที่มีป้อมปราการ คำนี้มาจากวลีภาษาอาหรับ "al-qā'id" (القائد) ซึ่งแปลว่า "ผู้นำ" หรือ "ผู้บัญชาการ" ในบริบทของไอบีเรียยุคกลาง อัลเคดมักเป็นสมาชิกของขุนนางท้องถิ่นหรือ อัศวินที่ได้รับการแต่งตั้งจากกษัตริย์หรือผู้มีอำนาจสูงกว่าให้ปกครองและปกป้องปราสาทเฉพาะหรือเมืองที่มีป้อมปราการ อัลเคดมีหน้าที่รับผิดชอบในการรักษาความสงบเรียบร้อยภายในปราสาทหรือเมือง เก็บภาษีและค่าผ่านทาง และเป็นผู้นำกองทหารในช่วงสงคราม ตำแหน่งของอัลเคดมักเป็นกรรมพันธุ์ โดยมีตำแหน่งที่สืบทอดจากพ่อสู่ลูกชายหรือพี่น้องสู่พี่น้อง อย่างไรก็ตาม อาจได้รับเป็นรางวัลสำหรับการเกณฑ์ทหารหรือความจงรักภักดีในรูปแบบอื่นต่อพระมหากษัตริย์ด้วย ในบางกรณี อัลเคดได้รับการแต่งตั้งโดยกษัตริย์เอง แทนที่จะถูกเลือกโดยขุนนางหรืออัศวินในท้องถิ่น ในปัจจุบัน คำว่า "อัลเคด" ยังคงใช้อยู่ในบางส่วนของสเปนและโปรตุเกสเพื่อหมายถึงผู้ว่าราชการหรือผู้ดูแลปราสาท แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้เป็นชื่อทางการแล้ว