ศิลปะแห่งความไร้สาระ: การทำความเข้าใจประวัติศาสตร์และความสำคัญของคำโบราณ
Frumpery เป็นคำโบราณหรือล้าสมัยที่ใช้ในศตวรรษที่ 17 และ 18 เพื่ออธิบายบางสิ่งที่ฉูดฉาด เสแสร้ง หรือหรูหรามากเกินไป มาจากคำภาษายิดดิชว่า "frum" ซึ่งแปลว่า "เคร่งศาสนา" หรือ "ผู้ศรัทธา" และเดิมใช้เพื่ออธิบายเสื้อผ้าหรือเครื่องประดับทางศาสนาที่ถือว่าฉูดฉาดหรือโอ้อวดเกินไป เมื่อเวลาผ่านไป คำว่า "frumpery" ก็เกิดขึ้น ใช้อย่างกว้างๆ เพื่ออธิบายการตกแต่งหรือพฤติกรรมใดๆ ที่มากเกินไปหรืออวดดี ไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกับศาสนาหรือไม่ก็ตาม มักใช้ในทางเสื่อมเสียเพื่อบ่งบอกว่ามีบางคนพยายามมากเกินไปที่จะสร้างความประทับใจให้ผู้อื่นด้วยความมั่งคั่ง สถานะ และความนับถือศรัทธา ต่อไปนี้คือตัวอย่างบางส่วนของการใช้ "frumpery" ในประโยค:
* "The bishop's elaborate เสื้อคลุมและเครื่องประดับถูกมองว่าดูไม่ดีโดยสมาชิกบางคนในที่ประชุม"
* "การตกแต่งและรายการเมนูที่เหนือชั้นของร้านอาหารแห่งใหม่ถูกนักวิจารณ์อาหารวิพากษ์วิจารณ์ว่าดูไม่ดี"
* "ความพยายามของนักการเมืองที่จะดึงดูดผู้มีสิทธิเลือกตั้งทางศาสนา ด้วยการกล่าวสุนทรพจน์ที่หงุดหงิดและการถ่ายรูปของเขาถูกมองว่าไม่จริงใจ"
เป็นที่น่าสังเกตว่าแม้ "frumpery" ยังคงใช้อยู่ในบางบริบท แต่ส่วนใหญ่ไม่นิยมใช้กันทั่วไปในภาษาอังกฤษสมัยใหม่ พบได้บ่อยในตำราประวัติศาสตร์หรือวรรณกรรม หรือในการอภิปรายเกี่ยวกับประเพณีทางศาสนาหรือวัฒนธรรม
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
