Memahami Perjanjian dalam Undang-undang Harta: Jenis, Contoh dan Implikasi Undang-undang

Perjanjian ialah janji atau perjanjian antara dua atau lebih pihak yang boleh dikuatkuasakan secara sah. Dalam konteks undang-undang harta, akad ialah peruntukan dalam surat ikatan atau dokumen undang-undang lain yang menggariskan janji atau sekatan tertentu yang dilampirkan pada harta tersebut. Ini boleh termasuk perkara seperti sekatan ke atas penggunaan harta tanah, keperluan untuk penyelenggaraan atau penyelenggaraan, atau peruntukan tentang cara harta itu boleh dijual atau dipindahkan.

Perjanjian boleh sama ada afirmatif atau negatif. Perjanjian afirmatif ialah janji yang dibuat oleh pemberi hibah (pihak yang memindahkan harta) kepada penerima (pihak yang menerima harta), seperti janji untuk mengekalkan harta itu dalam keadaan baik atau membayar cukai ke atas harta tersebut. Perjanjian negatif, sebaliknya, adalah sekatan yang dikenakan ke atas penerima, seperti larangan terhadap membina jenis struktur tertentu pada harta itu.

Perjanjian boleh sama ada secara nyata atau tersirat. Perjanjian nyata dinyatakan secara eksplisit dalam surat ikatan atau dokumen undang-undang lain, manakala perjanjian tersirat disimpulkan daripada keadaan atau niat pihak yang terlibat.

Adalah penting untuk ambil perhatian bahawa perjanjian boleh mengikat secara sah dan boleh dikuatkuasakan, jadi penting untuk memahami mana-mana perjanjian yang boleh dilampirkan pada hartanah sebelum membeli atau memindahkan pemilikan.