Sati'nin Tartışmalı Tarihi: Hindistan'da Bir İntihar Ritüeli Uygulaması

Sati (aynı zamanda suttee veya sutee olarak da bilinir), Hindistan'ın bazı kültürlerinde, özellikle de Rajputlar ve diğer yüksek kast Hindular arasında, dul bir kadının, kocasının cenaze ateşinde kendini yaktığı bir uygulamaydı. Bu uygulama bir tür ritüel intihar olarak kabul ediliyordu ve dul kadının ölen kocasına öbür dünyada katılmasının bir yolu olarak görülüyordu. Sati uygulamasının Hindistan'da en azından MS 4. yüzyıla kadar uzanan uzun bir tarihi var. Bu, özellikle orta çağda, dul bir kadının kocası için kendini feda etmesinin bir saygı ve bağlılık işareti olarak kabul edildiği dönemde yaygındı. Bu uygulama yalnızca Hindularla sınırlı değildi, aynı zamanda bazı Müslüman ve Sih toplulukları tarafından da uygulanıyordu. Bununla birlikte, son yıllarda genellikle bir protesto biçimi olarak veya şikayetlerine dikkat çekmenin bir yolu olarak sati yapmaya çalışan kadınların örnekleri de olmuştur.
Sati tartışmalı ve hassas bir konu olarak kabul edilir ve bunun tarihi ve önemi, akademisyenler ve aktivistler arasında devam eden tartışmanın konusu. Bazıları bunu ataerkil baskının ve cinsiyet eşitsizliğinin sembolü olarak görürken, diğerleri bunu asil bir bağlılık ve sadakat eylemi olarak görüyor. Bakış açısı ne olursa olsun, sati'nin Hindistan'ın ve uygulandığı diğer ülkelerin sosyal ve kültürel dokusu üzerinde derin bir etkisi olduğu açıktır.