Zrozumienie prawa Snelliusa i jego zastosowań w optyce

Snelliusa (znane również jako prawo Snella lub wzór na załamanie światła) to zależność matematyczna opisująca sposób, w jaki światło załamuje się podczas przejścia z jednego ośrodka do drugiego. Została po raz pierwszy odkryta przez holenderskiego matematyka Willebrorda Snelliusa w 1621 roku i jest podstawową zasadą optyki stosowaną do wyjaśnienia wielu zjawisk związanych ze światłem i widzeniem.….Prawo Snelliusa stwierdza, że stosunek sinusów kąta padania i załamanie jest równe stosunkowi współczynników załamania dwóch ośrodków. Matematycznie można to wyrazić jako:

n1 sin i = n2 sin r

gdzie n1 i n2 to współczynniki załamania światła dwóch ośrodków, i to kąt padania (kąt, pod którym światło przechodzi do drugiego ośrodka), a r to kąt załamania (kąt, pod którym światło wychodzi z drugiego ośrodka).…
To prawo ma wiele ważnych zastosowań w optyce, w tym obliczanie kąta krytycznego (kąta, pod którym światło przechodzi z jednego ośrodka do drugiego bez załamania), określanie obrazu utworzonego przez soczewkę lub lustro oraz projektowanie układów optycznych, takich jak teleskopy i mikroskopy.