Memahami Undang-undang Snellius dan Aplikasinya dalam Optik

Snellius (juga dikenali sebagai hukum Snell atau formula pembiasan) ialah hubungan matematik yang menerangkan cara cahaya membengkok apabila ia melalui satu medium ke medium lain. Ia pertama kali ditemui oleh ahli matematik Belanda Willebrord Snellius pada tahun 1621, dan ia merupakan prinsip asas optik yang digunakan untuk menerangkan banyak fenomena yang berkaitan dengan cahaya dan penglihatan.

Hukum Snellius menyatakan bahawa nisbah sinus sudut tuju dan biasan adalah sama dengan nisbah indeks biasan kedua-dua media. Secara matematik, ini boleh dinyatakan sebagai:

n1 sin i = n2 sin r

dimana n1 dan n2 ialah indeks biasan kedua-dua media, i ialah sudut tuju (sudut di mana cahaya memasuki medium kedua), dan r ialah sudut biasan (sudut di mana cahaya keluar dari medium kedua).

Hukum ini mempunyai banyak aplikasi penting dalam optik, termasuk pengiraan sudut genting (sudut di mana cahaya berpindah dari satu medium ke medium lain tanpa dibiaskan), penentuan imej yang dibentuk oleh kanta atau cermin, dan reka bentuk sistem optik seperti teleskop dan mikroskop.