Inzicht in remming in de psychologie: soorten en factoren die er invloed op hebben

Remmen verwijst naar het onderdrukken of belemmeren van iets. In de context van de psychologie verwijst inhibitie naar het vermogen om het eigen gedrag, gedachten of emoties te beheersen of te beperken. Remming kan vrijwillig of onvrijwillig zijn. Er is sprake van vrijwillige remming wanneer een individu bewust besluit een bepaalde gedachte of een bepaald gedrag te onderdrukken, terwijl er bij onvrijwillige remming sprake is van een externe stimulus of interne drang die ervoor zorgt dat het individu een bepaalde gedachte of een bepaald gedrag onderdrukt zonder dat hij zich daar bewust van is of er controle over heeft. Er zijn verschillende soorten remming. , inclusief:

1. Gedragsremming: Dit verwijst naar het vermogen om het eigen gedrag te beheersen en zich te onthouden van bepaalde acties die sociaal onaanvaardbaar of schadelijk kunnen zijn. 2. Cognitieve inhibitie: Dit verwijst naar het vermogen om ongewenste gedachten of ideeën te onderdrukken die afleidend of ontwrichtend kunnen zijn. Emotionele remming: Dit verwijst naar het vermogen om de eigen emoties te reguleren en te beheersen, zoals het onderdrukken van gevoelens van woede of verdriet wanneer deze niet gepast zijn. Sociale remming: Dit verwijst naar het vermogen om zich te conformeren aan sociale normen en gedrag te vermijden dat als ongepast of taboe kan worden beschouwd. Remming kan worden geremd door verschillende factoren, zoals: 1. Angst: Iemand kan bang zijn om zijn gedachten of gevoelens te uiten uit angst voor afwijzing, straf of andere negatieve gevolgen. Sociale normen: Een persoon kan worden beïnvloed door maatschappelijke verwachtingen en bepaalde gedragingen of gedachten vermijden die niet als acceptabel worden beschouwd. Gewoonten: Een persoon kan diepgewortelde gewoonten hebben die hem ervan weerhouden bepaalde gedragingen of gedachten te vertonen. Trauma: Iemand kan in het verleden een trauma hebben meegemaakt dat tot een verhoogd gevoel van remming heeft geleid, waardoor het moeilijk voor hem of haar is om zich vrijelijk te uiten. Angst: Een persoon kan angst ervaren wanneer hij wordt geconfronteerd met nieuwe situaties of prikkels, die zijn vermogen om vrij te handelen of te denken kunnen belemmeren.