Kirkpatrick Modelini Anlamak: Eğitim Etkinliğini Değerlendirmeye Yönelik Bir Çerçeve

Kirkpatrick Modeli, eğitim ve öğrenim programlarının etkililiğini değerlendirmek için bir çerçevedir. Amerikalı bir eğitimci olan Donald Kirkpatrick tarafından geliştirildi ve daha sonra oğlu James Kirkpatrick tarafından geliştirildi. Model dört değerlendirme düzeyinden oluşur: Tepki, Öğrenme, Davranış ve Sonuçlar. Her seviye bir öncekinin üzerine inşa edilir ve eğitimin öğrenciler ve organizasyon üzerindeki etkisine dair kapsamlı bir görünüm sağlar.

Burada her seviyenin kısa bir özeti bulunmaktadır:

1. Reaksiyon: Bu seviye katılımcıların eğitime nasıl tepki verdiğini ölçer. Programa yönelik memnuniyetlerini, katılımlarını ve coşkularını değerlendirir.
2. Öğrenme: Bu seviye, katılımcıların eğitimden amaçlananı öğrenip öğrenmediğini değerlendirir. Bilginin akılda tutulmasını ve yeni beceri veya bilgilerin uygulanmasını ölçer.
3. Davranış: Bu seviyede değerlendirme, katılımcıların eğitim sonrasında nasıl davrandıklarını gözlemlemeye odaklanır. Yeni beceri veya bilgileri işlerinde uygulayıp uygulamadıklarını ve eğitim sonucunda davranışlarının değişip değişmediğini inceler.
4. Sonuçlar: Bu, eğitimin kuruluşun genel performansı üzerindeki etkisini değerlendiren en üst düzey değerlendirmedir. Artan üretkenlik, iyileşen kalite, azalan maliyetler veya diğer ilgili ölçümler gibi somut sonuçları ölçer.

Kirkpatrick Modeli, eğitimin etkililiğini değerlendirmek için sistematik bir yaklaşım sağlar ve kuruluşların eğitim programları hakkında bilinçli kararlar almasına yardımcı olur. Kuruluşlar bu modeli kullanarak iyileştirme alanlarını belirleyebilir ve daha iyi sonuçlar elde etmek için eğitim girişimlerini optimize edebilir.