Quitclaim-daden begrijpen: wat u moet weten

Een quitclaim-akte is een juridisch document dat het eigendom van onroerend goed van de ene partij naar de andere overdraagt, zonder garanties of aansprakelijkheden. Het wordt vaak gebruikt om eigendommen tussen familieleden over te dragen, om fouten in eerdere akten te corrigeren of om eigendomskwesties op te lossen. In een quitclaim-akte geeft de concessieverlener (de persoon die het eigendom overdraagt) zijn claim op het eigendom vrij en draagt hij het eigendom over aan de begunstigde (de persoon die het onroerend goed ontvangt). De concessiegever doet geen enkele belofte of garantie over de staat van het onroerend goed of eventuele pandrechten of lasten die eraan verbonden kunnen zijn. Een belangrijk verschil tussen een quitclaim-akte en een garantieakte is dat een garantieakte een garantie biedt dat de concessiegever eigenaar is de eigendom en heeft het recht deze over te dragen, terwijl een quitclaim-akte deze garantie niet biedt. Dit betekent dat als er problemen zijn met de titel of het eigendom van het onroerend goed, de begunstigde geen enkel juridisch verhaal tegen de concessiegever kan hebben. Quitclaim-akten worden vaak gebruikt in situaties waarin de concessieverlener niet zeker weet of hij of zij een duidelijk eigendomsrecht op het onroerend goed heeft. of als er mogelijk andere partijen zijn met aanspraken op de woning. Als een persoon bijvoorbeeld eigendommen erft van een overleden familielid en niet zeker weet of er openstaande schulden of pandrechten op de eigendommen zijn, kunnen ze een quitclaim-akte gebruiken om de eigendommen zonder garanties aan zichzelf over te dragen. Het is belangrijk op te merken dat een quitclaim-akte akte elimineert geen bestaande pandrechten of lasten op het onroerend goed. Mochten er nog openstaande schulden of andere vorderingen op het onroerend goed bestaan, dan zullen deze nog moeten worden opgelost voordat de gerechtigde het onroerend goed in bezit kan nemen.