Bruner's theorie van cognitieve ontwikkeling: inzicht in de rol van omgeving en mentale processen

Bruner (1960) stelde een theorie van cognitieve ontwikkeling voor die de rol van de omgeving bij het vormgeven van de mentale processen van een individu benadrukt. Volgens Bruner doorlopen kinderen een reeks fasen, die elk worden gekenmerkt door steeds complexere vormen van denken en probleemoplossing. De theorie van Bruner omvat verschillende sleutelconcepten: 1. Steigers: Kinderen leren het beste als ze de juiste ondersteuning en begeleiding krijgen bij het uitvoeren van nieuwe ideeën en taken. Deze ondersteuning wordt vaak geboden door anderen met meer kennis, zoals ouders of leraren.
2. Ontvangstfase: Tijdens deze vroege fase van cognitieve ontwikkeling concentreren kinderen zich op het absorberen van informatie en het opnemen van de wereld om hen heen. Ze zijn nog niet in staat complexe concepten te analyseren of te begrijpen.
3. Vroege schema's: Naarmate kinderen hun ervaringen beginnen te begrijpen en te categoriseren, ontwikkelen ze vroege schema's, dit zijn mentale raamwerken voor het organiseren van kennis. Deze schema's zijn vaak gebaseerd op concrete objecten en gebeurtenissen.
4. Latere schema's: Naarmate kinderen ouder worden en meer ervaring opdoen, worden hun schema's abstracter en complexer. Ze beginnen verbanden te zien tussen verschillende ideeën en concepten. Assimilatie en accommodatie: Bruner geloofde dat leren zowel assimilatie (het opnemen van nieuwe informatie in bestaande mentale raamwerken) als accommodatie (het veranderen van bestaande mentale raamwerken om in nieuwe informatie te passen) inhoudt. Spiraalvormig curriculum: Bruner stelde een spiraalvormig curriculum voor, waarin kinderen op steeds complexere niveaus kennis maken met dezelfde concepten naarmate ze ouder worden. Hierdoor kunnen ze voortbouwen op hun eerdere kennis en begrip. De theorie van Bruner heeft een aanzienlijke impact gehad op onderzoek naar onderwijs en de ontwikkeling van kinderen. Zijn ideeën over steigers en het belang van het bieden van passende ondersteuning aan kinderen hebben de lesmethoden en het curriculumontwerp beïnvloed. Bovendien heeft zijn nadruk op de rol van de omgeving bij het vormgeven van de cognitieve ontwikkeling geleid tot een grotere focus op het belang van vroege ervaringen en relaties bij het vormgeven van de mentale processen van kinderen.