Odkrywanie smaków starożytnego Rzymu: historia i znaczenie Garum

Garum to sfermentowany sos rybny, będący podstawową przyprawą w starożytnej kuchni greckiej i rzymskiej. Przygotowywano go z jelit małych ryb, takich jak anchois czy sardynki, które pozostawiano do fermentacji w soli przez kilka miesięcy. Otrzymana ciecz była gęsta, ciemnobrązowa i miała silny, ostry zapach. Garum używano do dodawania smaku szerokiej gamie potraw, w tym mięs, warzyw i zbóż. Stosowano go także jako przyprawę do sosów i dressingów, a w starożytnym Rzymie uznawano go za towar luksusowy. Produkcja garum była głównym przemysłem Cesarstwa Rzymskiego, a fabryki znajdowały się w całym regionie Morza Śródziemnego.
Garum jest nadal produkowane w niektórych częściach świata, takich jak Hiszpania i Włochy, gdzie jest znane jako „aguamiel” lub „garum Kursywa.” Jednak nie jest już tak powszechnie dostępny jak kiedyś i stosowany jest głównie jako specjalny składnik tradycyjnych potraw.